మనిషి అంతరంగ ప్రయాణం

 మనిషి అంతరంగ ప్రయాణం

(డా: సి.హెచ్. ప్రతాప్)

జీవితం అంటే ఒక లోపలకి చేసే ప్రయాణం. ప్రతి మనిషి — వాడెవడైనా — తన జీవితాన్ని సంతోషంగా, అర్థవంతంగా మార్చుకోవాలని ప్రయత్నిస్తూనే ఉంటాడు. మనం సాధారణంగా సంతోషం అంటే బయట కనిపించే విజయాల్లోనే ఉంది అని భావిస్తాం. మంచి ఉద్యోగం, మంచి సంపాదన, పేరు ప్రతిష్ఠ, గౌరవం, మంచి ఇల్లు — ఇవన్నీ మనం కోరుకుంటాం. ఇవి దక్కినా కొంతకాలానికి మనలో ఒక ప్రశ్న తలెత్తుతుంది — “ఇదేనా అసలైన సంతోషం?” ప్రతిరోజూ ఉదయం నుండి సాయంత్రం వరకూ మనం శ్రమిస్తాం. కుటుంబం, పని, బాధ్యతలు, సమస్యలు — జీవితంలో ఎన్నో పనులు. అయితే ఈ శ్రమ వెనుక ఒక కోరిక దాగి ఉంటుంది — ఒక రోజు నా మనసు నిండిపోవాలి. నాకు ప్రశాంతం కావాలి.కానీ ఆ ప్రశాంత క్షణం సులభంగా రాదు. ఎందుకు అంటే, మనం సంతోషాన్ని వెలుపల వెతుకుతుంటాం. బయటి ప్రపంచం ఇచ్చే సంతోషం కొంతసేపటిదే. పదవి, ప్రశంస, విజయాలు — ఇవన్నీ కాలం گذివేవి. అవి శాశ్వతం కావు. అయినా మనం ప్రయత్నించడాన్ని ఆపం. ఎందుకంటే ముందుకు సాగడం — ఇదే జీవితం.అయితే నిజమైన సంతోషం ఎక్కడుంటుంది?

మనలోనే.మనసు కొంచెం నిశ్శబ్దంగా ఉండే సందర్భంలో 

—ఓకే సారి మన శ్వాసను మనమే వినేప్పుడు —

మన మనసు బయటికి కాకుండా లోపలికి తిరిగే క్షణంలో —

సంతోషం, శాంతి, నిండుదనం — ఇవన్నీ మనలోనే ఉన్నాయని తెలుస్తుంది.కానీ మనం ఆ నిశ్శబ్దాన్ని భయపడతాం.

ఎందుకంటే ఆ నిశ్శబ్దంలో మన అసలైన మనసు బయటపడుతుంది.మనం దాచుకున్న బాధలు, భయాలు, అసంతృప్తులు — ఇవన్నీ కనిపిస్తాయి.కానీ ఇదే ఆత్మను అర్థం చేసుకునే నిజమైన అవకాశం.జీవితంలో మనకు రెండు మార్గాలు ఉంటాయి:

ఒకటి — వెలుపల ప్రపంచంలో పరుగులు తీసే దారి.

రెండోది — మనలోకి తిరిగి మనసుని అర్థం చేసుకునే దారి.

వెలుపల దారి మనకు అనుభవాన్ని ఇస్తుంది.లోపల దారి మనకు జ్ఞానం, వివేకం ఇస్తుంది.మనిషి ప్రయత్నం ఆగదు. ఆశ కూడా ఆగదు.ఇది సహజం.కానీ ఆశలు మనల్ని లాగుతున్నప్పుడు, మన మనసు మన చేతుల్లో ఉండాలి.మనసు పోతే, మనం మనల్ని కోల్పోతాం.మనలో ఒక వెలుగు ఎప్పుడూ ఉంటుంది. ఆ వెలుగు చేరేది 

– మనం మనసును అంగీకరించినప్పుడు,

– మన భావాలను అర్థం చేసుకున్నప్పుడు,

– మన లోపలున్న ఖాళీని భయపడి కాకుండా, చూడడానికి ధైర్యం చేసినప్పుడు.సంతోషం బయట నుంచి రాదు.

అది మన హృదయం నిశ్శబ్దం అయినప్పుడు పుడుతుంది.మన నిజమైన ప్రయాణం. బయటి ప్రపంచాన్ని గెలవడం కాదు,

మన మనసుని అర్థం చేసుకోవడమే.అక్కడే మనిషి సంపూర్ణం.

***