ఒకటై పోదామా.. ఊహల వాహినిలో - 29

 ఒకటై పోదామా.. ఊహల వాహినిలో - 29

కొత్తపల్లి ఉదయబాబు 

 

"ఇంతకీ ఎక్కడ  దిగారు?" అడిగింది హరిత.

 

" ఆర్ఎన్ఎస్ రెసిడెన్సి లో. రూమ్ నెంబర్ 201"

 

" అన్నట్లు సారీ... మా పిన్నిని పరిచయం చేయలేదు కదూ.. తను మా పిన్ని. పేరు బబిత. మా నాన్నగారు బాబాయ్ గారు  కలిసి ఎయిర్ ఫోర్సులో  15 ఏళ్ల పాటు పనిచేసారట. ఒక కడుపున పుట్టక పోయిన  సొంత అక్క చెల్లెలులా ఉంటారు అమ్మ, పిన్ని.

బాబాయ్ గారు పోయిన తర్వాత మా పిన్ని వాళ్ళ పుట్టింటికి అంటే తమ్ముడు దగ్గరికి వచ్చేసింది. మాకు ఈ లోకంలో అయిన వాళ్ళ కన్నా  పిన్ని ఎక్కువ అని అమ్మ చెబుతూ ఉంటుంది. " అంది హరిత విరాజ్ తో.

 

విరాజ్ బబితకు నమస్కరించాడు.

 

" నమస్తే బాబు.ఏదైనా పని మీద వచ్చారా"

 

" అవునండి. మా బంగారం షాప్ అసోసియేషన్ వాళ్ళందరూ ప్రతి సంవత్సరం ఎక్కడికి వచ్చాటుకి వారం రోజులు పాటు టూర్ ప్రోగ్రాం ఏర్పాటు చేసుకుంటాం. ఈ సంవత్సరం ఎక్కడికి వెళ్దామా? అని ఆలోచిస్తూ ఉంటే.. ఫోటోస్టాట్ కుర్రాడు మురుడేశ్వర్ అని అనగానే ముందు ఒకసారి నేను విజిట్ చేసి  తర్వాత మాకు జరిగే సమావేశంలో ప్రపోజల్ పెడతాను. అందరూ ఒప్పుకుంటే ఈసారి కర్ణాటక టూర్ ప్రోగ్రాం వేద్దామన్నది మా ఉద్దేశం. ఈలోగా మురుడేశ్వర్ నేను ఒకసారి చూసేయచ్చు కదా. పైగా హరిత, ఆంటీ  నాకు తెలియకుండా ఇక్కడికి వచ్చేసారు. అది నిజమో కాదో కన్ఫర్మ్ చేసుకోవడానికి కూడా వచ్చాను. " అన్నాడు విరాజ్.

 

" అలాగా ఎన్ని రోజులు ఉంటారు? "

 

" ఎలాగూ వచ్చాను కదా ఆంటీ. చుట్టుపక్కల అన్ని చూసి వెళతాను. ఉండొచ్చు  బహుశా మూడు నాలుగు రోజులు. " అన్నాడు విరాజ్.

 

" అయితే ఓ రోజు మా ఇంటికి భోజనానికి రండి" అంది బబిత.

 

" తప్పకుండా వస్తాను ఆంటీ."  అన్నాడు విరాజ్ హరిత కళ్ళల్లోకి చూస్తూ.

 

" సరే. విరాజ్. ఇక్కడ ఉన్న అన్ని రోజులు ఉదయం, సాయంత్రం ఇక్కడికి వస్తాం. మళ్లీ కలుద్దాం అయితే. చెల్లి.. ఇంటికి వెళ్దామా వంట పని చేసుకోవాలిగా. " అంది శకుంతల పైకి లేస్తూ.

 

"అవును. వెళ్ళొస్తాము బాబు." అంది బబిత.

 

" సరే ఆంటీ రేపొద్దున కలుద్దాం. బై హరిత.  శుభరాత్రి".అన్నాడు విరాజ్.

 

" బై విరాజ్ గుడ్ నైట్." చెప్పి తల్లిని పిన్ని అనుసరించింది హరిత.

 

********

 

ఇంటికి వచ్చాక శకుంతల బబితతో విరాజ్ హరితకు బహుమతి ఇచ్చిన నాటి నుంచి ఈనాటి వరకు  జరిగిన కథంతా చెప్పింది.

 

" విరాజ్ హరితని మనస్పూర్తిగా ప్రేమిస్తున్నాడు చెల్లి. హరిత కూడా  గత మూడేళ్లుగా నేను చెప్పినట్టుగా విని  అతనితో స్నేహంగా మాత్రమే నడుచుకుంది. కానీ తన పట్ల విరాజ్ ప్రేమ  నిర్మలమైనది, కల్మషం లేనిది  తెలిసినప్పటినుంచి...హరితను మాత్రం ఎంతకాలం కట్టడి చేయగలను  చెప్పు. ఇప్పుడు తను కూడా విరాజ్ ని మనస్ఫూర్తిగా ప్రేమిస్తోంది.

 

అది నిజమా కాదా తెలుసుకుందామనే నేను మేమిద్దరం ఇక్కడికి వస్తున్నట్లుగా  విరాజ్ కి చెప్పద్దు అని చెప్పాను.  ఫోన్ ద్వారా మెసేజ్ చేయడమో, లేదా మాట్లాడి చెప్పడం చెప్పడమో చేస్తుందనే అనుమానంతో  ఫోన్ కూడా తన దగ్గర నుంచి తీసేసుకున్నాను.

 

ఏదో మార్గం ద్వారా మేము ఇక్కడికి వస్తున్నట్టు విరాజ్ కి  ఖచ్చితంగా సూచించింది. ఆ ప్రకారం హరిత విరాజ్ ని మనస్ఫూర్తిగా ప్రేమిస్తోందని నాకు రూఢి అయింది. ఇప్పుడు వాళ్ళిద్దరూ నిజమైన ప్రేమికులు.

అటువంటి ప్రేమికులని విడదీయడం మహా పాపం. విరాజ్ వాళ్ళ నాన్నగారు ఇప్పుడు చేస్తున్న పని అదే. పెళ్లి కాకుండా బిడ్డ కని చూపించమంటాడు. అలాంటి వాళ్ళకి బుద్ధి చెప్పాలంటే మన ఏదో ఒకటి చెయ్యాలి. ఏం చేయాలో తోచకే నీ సలహా, l సహాయం తీసుకుందాం ఇక్కడికి వచ్చాను.

 

విరాజ్ ఇక్కడకు రావడమే నాకు కూడా కావాల్సింది.

 

ఇద్దరు ఒకచోటే ఉంటే ఏం చేయాలో వాళ్ళ ఆలోచన వాళ్ళు చేస్తారు. మన ఆలోచన మనం చేద్దాం. ఏమంటావ్ చెల్లి? " బబితను సలహా అడిగింది  శకుంతల.

 

" నీకు ఎటువంటి సహకారం కావల్సినా చేసే పూచీ నాదక్కా.ఈ విషయంలో హరీష్ కూడా మనకి కావాలంటే సహాయపడతాడు. నువ్వు నిశ్చింతగా ఉండు. "

 

బబిత ఇచ్చిన హామీతో ఆమె చేతులను తన చేతుల్లోకి తీసుకుని  మదువుగా నొక్కింది శకుంతల.

 

ఇక్కడ వీరిద్దరూ ఇలా మాట్లాడుకుంటూ ఉంటే  వేరే గదిలో హరిత, సరిత విరాజ్ ని ఏ విధంగా ఏడిపించాలా అని ప్లాన్ చేసుకో సాగారు.

 

*******

 

మరో పావుగంటలో  ఇద్దరు అచ్చు ఒకేలా తయారై బయటికి వచ్చిన హరిత, సరితలను చూస్తూనే విస్తుపోయారు శకుంతల,బబిత.

 

" అదేంటి సరిగాడు... ఈ టైంలో ఇద్దరు ఒకలాగే తయారయ్యారు. ఇదంతా నీ బ్యూటీ కోర్స్ ప్రతిభేనా? " కూతుర్ని అడిగింది బబిత.

 

" అవునమ్మా. ఒకసారి హరీష్ మావయ్య దగ్గరకి వెళ్ళి వస్తాం."

 

" ఇప్పుడు ఎందుకమ్మా..."

 

" చిన్న పని ఉంది వచ్చాక చెప్తాను గా. రా అక్క " అని అర్థం తీసుకుని వెళ్ళిపోయింది సరిత.

 

*****

 

కాలింగ్ బెల్ శబ్దం కావడంతో స్నానం చేద్దామని టవల్ చుట్టుకుని  బాత్రూంలోకి వెళ్ళబోతున్న విరాజ్  డోర్ బోల్టు తీసి

" ఏం కావాలి? " అని అనబోయి ఎదురుగా ఎదురుగా నిలబడిన  వ్యక్తిని చూసి " హరిత నువ్వా!" అన్నాడు విస్తుబోయి

 

" హరిత? హరిత ఎవరండీ? మై నేమ్ ఈజ్ సరిత."

 

"ఓహో. ప్రాస ఉన్న పేరు పెట్టుకుంటే గుర్తుపట్టలేను అనుకున్నావా? లోపలికి రా!"

అన్నాడు

 

ఆమె ధైర్యంగా లోపలికి వచ్చి కాట్ మీద పరిచిన  బ్లాంకెట్, దిళ్ళు కొద్దిగా నలిగినట్టు గమనించి వాటిని ముడతలు పోయేలా సరిచేసి  వెనుదిరిగింది.

 

అమాంతం అమలు వెనకనుంచి వాటేసుకున్నాడు విరాజ్.

 

" అమ్మ దొంగ!. నన్ను ఇవాళ కవ్వించి ఏడిపించాలని వచ్చావు కదూ " అన్నాడు ఆమె చెవుల్లో గుసగుసగా.

 

" ప్లీజ్ వదలండి సార్. నా పేరు నిజంగా సరిత నైట్ డ్యూటీ చేయడానికి వచ్చాను. రూమ్ లో కస్టమర్ పడుకునేటప్పుడు అన్ని వసతులు సరిగ్గా ఉన్నాయో లేదో చూడడం నా బాధ్యత"

అంది ఆ అమ్మాయి.

విరాజ్ ఒక్కసారిగా అమ్మాయిని వదిలేసి జారిపోబోయిన టవల్ని సరిగా కట్టుకున్నాడు.

ఆమె చటుక్కున బయటకి వెళ్ళిపోయి తలుపుల నుంచి మొఖం ఒకటి లోపలికి పెట్టి

" ఇలా అబద్దం చెబితేనే వదిలేస్తే ఇక నా బతుకు శివరాత్రే. గుడ్ నైట్ విరాజ్ " అని చెప్పి పారిపోయింది.

 

 

విరాట్ ఒక్కసారిగా అయోమయంగా కాట్ మీద కూర్చుండిపోయాడు.

అంటే వచ్చింది హరితే అన్నమాట.ఛ. మంచి ఛాన్స్ మిస్ చేసుకున్నాడు. ఒక్క ముద్దు పెట్టుకుని ఉంటే  ఎంత  బాగుండేది?

" నువ్వు ఎంత చవటవి రా బంగారు లాంటి ఛాన్స్ మిస్ చేసుకున్నావు కదరా!" తాను అన్న మాటలు విని  అద్దంలో  తన ప్రతిబింబం  తనని వెక్కిరిస్తుంటే

" ఈసారి హరిత ఒంటరిగా దొరికితే వదిలేది లేదురా " అని ఆ ప్రతిబింబానికి సవాల్ విసిరి

నిరాశగా లేచి బాత్రూం లోకి దూరాడు విరాజ్.

 

ఇద్దరు కిందకు దిగి వచ్చేసాక హరితతో సరిత

" బావగారు చాలా కసిగా ఉన్నారక్క.

రేపు పెళ్లయ్యాక ఎలా తట్టుకుంటావేమో? "

అన్న సరిత నెత్తి మీద ఒక చిన్న మొట్టికాయ మొట్టి " ఛీ పోవే" అని సిగ్గు పడిపోతూ  చెల్లి వెంట నడిచింది హరిత.

 

(ఇంకా ఉంది)