క్రొత్తనీరు - 8
టి. వి. యెల్. గాయత్రి.
పూణే. మహారాష్ట్ర.
ఈ ప్రపంచంలో జీవులకు 'ప్రేమ' అనే మానసిక భావన ధైర్యాన్ని, బలాన్ని ఎలా ఇస్తుందో అలాగే అంతులేని ఆరాటాన్నీ,దిగులనూ కూడా మోసుకొస్తుంది.
మాళవిక,మిత్రలు ఖాళీ ఉన్నప్పుడల్లా మాట్లాడుకుంటూ ఒకరినొకరు చూసుకోవాలనే ఆరాటాన్ని దాచుకోలేకపోతున్నారు.
ఆరోజు వరంగల్ నుంచి హైదరాబాదుకు వచ్చాడు మిత్ర.
మాళవికను తీసికొని సమీర కిచెన్ కు వెళ్లాలని ప్లాన్. అప్పటికి మాళవిక సమీరను చూసి పది రోజులు అయింది.
సాయంత్రం ఐదు అవుతుండగా బైకు మీద మాళవికను తీసుకొని సమీర కిచెన్ కు వచ్చాడు మిత్ర.
మిత్ర చిన్నాన్న కాశీపతి సమీర కిచెన్లో చేరాడు. అతడు రావడంతో పనివాళ్ళను మేనేజ్ చేయడం సులభంగా మారింది సమీరకు.కాశీపతి గలగలా మాట్లాడే మనిషి.రమణయ్య తన పనేదో తను చేసుకుపోయే రకం. కాశీపతి అలా కాదు. అతడికి అందరి విషయాలూ కావాలి. పని చేసినంత సేపు చెయ్యీ, నోరూ రెండూ ఆడుతూనే ఉంటాయి. న్యూస్ ఛానల్ రిపోర్టర్స్ కు కూడా అంత ఆరాటం ఉండదు.
ఆరోజు సమీర,మాళవిక, మిత్రలు మాట్లాడుకుంటూ ఉన్నారు. మధ్య మధ్యలో మిత్ర కొంత చనువుగా మాళవికతో మాట్లాడటాన్ని,, జోక్స్ వేయటాన్ని కాశీపతి గమనించాడు. ఇద్దరి మధ్య స్నేహం కంటే ఇంకేదో భావన ఉందనిపించిందతడికి.
మాళవిక వాసుదేవరావు కూతురని కాశీపతికి తెలుసు.
రెండు రోజుల తర్వాత ఖాళీ చూసుకుని నాగరాజుకు ఫోన్ చేశాడు కాశీపతి.
"నేనొక విషయం గమనించానన్నయ్యా!చెప్తే నువ్వు ఏమన్నా అనుకుంటావేమోనని రెండు రోజుల నుండి సందేహిస్తున్నా!"అన్నాడు.
నాగరాజుకు అర్థం కాలేదు.
" విషయం ఏమిటి కాశీ!"అడిగాడు.
మిత్రకు, మాళవికకు మధ్య ఉన్న చనువు గురించి చెప్పి
"అన్నయ్యా! వాళ్ళు పెద్దవాళ్లు మన స్థితి గతులు తెలుసుగా! పెద్ద వాళ్లతో మాట పడాల్సి వస్తుంది!అందుకే నీకు చెప్తున్నా!"అంటూ వివరించాడు కాశీపతి.
కలవరపడ్డాడు నాగరాజు.
'తమ అంతస్తేమిటి?వాసుదేవరావు అంతస్తేమిటి?..'
రాత్రికి ఇంటికి వచ్చాడు మిత్ర.
భోజనం చేశాక మిత్ర గదిలోకి వచ్చాడు నాగరాజు.
"నీతో ఒక విషయం చెప్పాలిరా!"
"చెప్పు నాన్నా!"
"వాసుదేవరావు గారి అమ్మాయిది,నీది మామూలు స్నేహమేనా లేక ఇంకేదైనా అభిప్రాయం ఉందా?"
ఈ ప్రశ్న ఊహించలేదు మిత్ర. బిత్తర పోయాడు.
"అదికాదు నాన్నా!....."
"లేదంటే మంచిది!...మొన్న మొన్నటిదాకా మనం ఎంత పేదరికంలో ఉండే వాళ్ళమో ఒకసారి గుర్తు తెచ్చుకో!చిన్నప్పుడు మీకు తిండి పెట్టడానికి కూడా డబ్బులు ఉండేవి కావు!మన బంధువుల్లో అందరూ పేదవాళ్లే !చిన్న చిన్న గుళ్లల్లో పౌరోహిత్యం చేసుకుంటునో,వంటలు చేసుకుంటూనో బ్రతికే బ్రతుకులు మనవి......ఈరోజు నువ్వు సంపాదిస్తున్నావ్! మన స్థితి పెరిగింది కానీ!....పెద్దవాళ్ళ పిల్లతో చనువు మంచిది కాదు! ఒకప్పుడు వాళ్లు విదిలించిన మెతుకులు తిన్నవాళ్ళం! నడమంత్రపుసిరిని చూసుకొని తాహతకు మించి ఆలోచనలు చేయటం మంచిది కాదు! అర్థం చేసుకో!...నాకు డబ్బులు లేకపోవచ్చు!కానీ మీరే నా సంపద!..వాసుదేవరావుగారి చేత మాట పడడం నాకు ఇష్టం లేదు!వాళ్ళ అమ్మాయికి ఏ డాక్టర్నో, ఇంజనీరునో ఇచ్చి పెళ్లి చేస్తారు...మనం వాళ్ళ మంచిమంచితనాన్ని , వాళ్ళు చేసిన సహాయాన్ని ఇలా వాడుకోకూడదు!"
బదులు చెప్పలేక మూఢునివలె వింటున్నాడు మిత్ర.
తండ్రి చెప్పింది అక్షరాలా నిజమే.. కాదనలేని సత్యం. తను తప్పు చేస్తున్నాడా!
మాళవిక తనకు తెలిసిన చిన్నప్పటి స్నేహితురాలు అని అనుకున్నాడు కానీ ఆర్థికపరమైన స్టేటస్ అనేది తమ మధ్య ఒక అగాధాన్ని సృష్టిస్తుందని గుర్తించలేకపోయాడు...అది దాటలేనటువంటిది....
కొడుకు దగ్గరగా వచ్చాడు నాగరాజు.మిత్ర పక్కన కూర్చుని అతడి చెయ్యి పట్టుకున్నాడు. చాలాసేపటికి తెప్పరిల్లాడు మిత్ర.
" మీకు ప్రమాణం చేస్తున్నాను నాన్నా! నేను మీ మీదకు ఎటువంటి నిందను తీసుకురాను!"
తండ్రి చేతిమీద చేయివేసి పలికాడు కానీ అతని కంఠస్వరం బేలగా, బలహీనంగా ఉంది.
కొడుకు భుజం పట్టుకొని దగ్గరకు తీసుకున్నాడు నాగరాజు.
ఆ రాత్రి నిద్రపోలేదు మిత్ర. అతని హృదయం మాత్రం సాగరంలా ఘోషిస్తోంది.
దాదాపు నాలుగు రోజుల నుండి మిత్ర దగ్గర నుంచి ఫోన్ లేదు మాళవికకు.
తీరిక దొరికినప్పుడల్లా మిత్రకు ఫోన్ చేస్తోంది. ప్రతిసారీ "ఐ యాం బిజీ.ఐ విల్ కాల్ యు లేటర్."అనే మెసేజ్ వస్తుంది.మిత్ర గురించి ఆందోళన పడుతోంది మాళవిక.
***************
రామకృష్ణ తోటను కౌలుకు తీసికొని తోటలో కళ్యాణమండపం కట్టించాడు ప్రణయ్. వెదురుతో చాలా పటిష్టంగా కట్టి పెట్టాడు.అక్కడక్కడ రూముల్లాగా హట్స్ కొన్ని నిర్మించాడు. కల్యాణమంటపం చూడటానికి మిత్ర ద్రాక్షారామానికి వచ్చాడు. ప్రణయ్ చేసిన ఏర్పాట్లు చూసి చాలా సంతృప్తి చెందాడు మిత్ర.
ఆ రాత్రి మేడ మీద పడుకున్నారు మిత్రులిద్దరూ.
కాసేపు చేయబోయే ఈవెంట్స్ గురించి మాట్లాడుకున్నారు. మిత్రతో మాట్లాడుతూ అతడిని నిశితంగా పరిశీలిస్తున్నాడు ప్రణయ్. చివరకు ఉండబట్టలేక అడిగేశాడు.
"నీకు ఏదైనా ప్రాబ్లం ఉందా?......వచ్చినప్పట్నుంచి చూస్తున్నాను....నువ్వు అంతకు ముందులా లేవు!సంథింగ్ మిస్సింగ్!..."
"ఏమిటో నువ్వే చెప్పు!"
"ఏమిటా?.. నీ నవ్వు!...హాయిగా నవ్వే నీ నవ్వు మిస్ అయింది! దిగులుగా కనిపిస్తున్నావ్!ఏమిటా ప్రాబ్లం?"
"అదేమీ లేదు ప్రణయ్!వరుసగా ఈవెంట్స్ చేసుకుంటున్నాను కదా!..కొద్దిగా అలసట అంతే!"
ఏటో చూస్తూ బదులు పలికాడు మిత్ర.
సూటిగా మిత్ర కళ్ళల్లోకి చూశాడు ప్రణయ్.
" మరీ అంతగా నా దగ్గర దాపరికమెందుకు మిత్రమా!"
అతడి భుజం మీద చెయ్యి వేసాడు ప్రణయ్.
" ఎందుకు బాధపడుతున్నావు?..నీ ఫ్రెండ్ ని కదా! కనీసం సమస్యని వినడానికి కూడా పనికిరానా!.. "
నిష్టూరంగా అన్నాడు ప్రణయ్.
తలవంచుకున్నాడు మిత్ర.
కాసేపాగి తనకీ, తండ్రికీ మధ్య జరిగిన సంభాషణంతా చెప్పాడు.ప్రణయ్ తో చెప్పుకుంటే కొంత భారం తీరినట్లు అనిపించింది.
"ఇంట్లో నాకు సంబంధాలు చూస్తున్నారు ప్రణయ్! మా బంధువుల అమ్మాయి ఉంది సౌజన్య. బిఎస్సి పూర్తి చేసింది. ఇంకా జాబ్ రాలేదు.స్కూల్ పిల్లలకు ట్యూషన్స్ చెప్తోంది. నేను మా నాన్నగారికి చెప్పి ఆ సంబంధం ఓకే చేద్దామనుకుంటున్నాను!"
మిత్ర చెప్పింది విని కాసేపు మౌనంగా ఉన్నాడు ప్రణయ్.
కొబ్బరాకుల మధ్య చంద్రుడు కూడా వీళ్లను పులుకుపులుకుమంటూ చూస్తున్నాడు.
" నిన్ను నువ్వే మోసం చేసుకుంటూ,మరో సౌజన్య అనే అమాయకురాలిని కూడా మోసం చేయడం ఎందుకు? "
"నా పెళ్లి అయితే మాళవిక వేరే సంబంధం చేసుకుంటుంది..అందుకు.."
"శభాష్!చాలా బాగుంది నీ ఆలోచన!" నవ్వాడు ప్రణయ్.
"ఇంతకంటే నాకు మరో మార్గం తోచడం లేదు!...ఏం చేయాలో నువ్వు చెప్పు!"
" ప్రేమలేకుండా సౌజన్యను పెళ్లి చేసుకోవడం ద్రోహం అనిపించడం లేదూ!....నువ్వు మాళవికతో విడిపోవడం కోసం ఇంకొక అమ్మాయిని పెళ్లి పేరుతో మోసం చేయడం అవుతుంది.ఎందుకు ఇలా పనికిమాలినట్లు ఆలోచిస్తున్నావు? "
"నా బుర్ర పనిచేయడం లేదు ప్రణయ్!... ఏం చెయ్యను?.."
"సౌజన్య నీకు నచ్చిందా?..కాంప్రమైజ్ అయ్యావని ఆ పిల్లకు తెలిస్తే నిన్ను క్షమించదు! పెళ్లి అనేది మనసుకు సంబంధించిన విషయం..అదేమైనా తొడుక్కునే చొక్కానా? ఇది కాకపోతే వేరేది అనుకోవడానికి!..మనసు మాళవిక దగ్గర పెట్టి సౌజన్యతో కాపురం చేయడం అనేది నీచమైన ఆలోచనలాగా లేదూ!నువ్వు మాళవికను పెళ్లి చేసుకునే పరిస్థితిలో లేవనుకో వదిలేయ్!అంతేగాని పాత సినిమాల్లో లాగా ఏమిటీ వేషం?."
తల పట్టుకు కూర్చున్నాడు మిత్ర.
"మిత్రా! కాస్త టైం తీసుకో ఆలోచించు!నువ్వు మనస్ఫూర్తిగా సౌజన్యను నీ భార్యగా స్వీకరించగలిగినప్పుడే ఆమెను పెళ్లి చేసుకో!నేను కొంచెం రూడ్ గా చెప్తున్నాను కదా!"
"లేదు లేదు ప్రణయ్!నా మనసు కల్లోలంగా ఉంది.. కొంత మనసుకు స్థిరత్వం కావాలి..."
" గుడ్. నువ్వు కొంచెం ఆలోచించి అడుగువేయి మిత్రా!"
ప్రణయ్ మిత్రకు సలహా చెప్తున్నాడు కానీ మనసులో సమీర గురించి ఆలోచన మొదలైంది.
తనకు సమీరకు పెళ్లి జరుగుతుందా? పెద్దవాళ్లు ఒప్పుకుంటారా?లేక తన పరిస్థితి కూడా...
దిగులు దేవత ఇద్దరి మిత్రుల నెత్తి మీదెక్కి తాండవమాడుతోంది.
************
కిచెన్ లో తన అకౌంట్స్ చెక్ చేసుకుంటోంది సమీర.
ఫోన్ వచ్చింది...మాళవిక..
"ఈరోజు సెలవు పెట్టాను సమీరా!కాసేపు బయటికి వెళ్దామా!"
"ఓకే!ఓకే!ఒక గంటలో నీ దగ్గరికి వస్తాను!అంటూ గబగబా పని ముగించుకొని, మాళవిక ఇంటికి వచ్చింది సమీర.
సెల్లారులో సిమెంట్ చెప్టా మీద కూర్చుని ఉంది మాళవిక.
తన స్కూటీ మీద మాళవికను ఎక్కించుకొని అక్కడే దగ్గర్లో ఉన్న ఐస్ క్రీమ్ పార్లర్ కి తీసుకెళ్లింది సమీర.
ఫ్రూట్ సలాడ్ ఆర్డర్ ఇచ్చి కూర్చున్నారిద్దరు.
"మిత్ర నాతో మాట్లాడటం లేదు! ఎందుకో తెలియటం లేదు!..."అంది
మెల్లగా మాళవిక.
"ఫోన్ చెయ్యి! పనిలో ఉన్నాడేమో!"
" లేదు సమీరా! కావాలని నన్ను అవాయిడ్ చేస్తున్నాడు!"
" ఛా!ఛా! అదేమీ కాదు!నేను కనుక్కుంటాను ఉండు!"
"వద్దు వద్దు!..."
మాళవిక కళ్ళు రెండు చెరువుల్లాగా మారాయి.జలజలా బాష్పాలు రాలాయి.
"అయ్యో ఏమిటిది!ప్రణయ్ ని కనుక్కుంటాను!మొన్ననే ద్రాక్షారామం వచ్చి వెళ్ళాడట!
ఇంకా పనుల్లో తిరుగుతున్నాడేమో!"
కళ్ళు తుడుచుకుంది మాళవిక.
" నాతో మాట్లాడి దాదాపు నెల దాటింది సమీరా! కావాలని నన్ను దూరం చేస్తున్నాడు అనిపిస్తుంది...చిన్ననాటి ఫ్రెండ్ అని నేనే అనవసరంగా అతడిని నమ్మాను....మంచివాడు కాదేమో!... "
" నువ్వు అతిగా ఆలోచించకు! నేను కనుక్కుంటాను!విషయం ఏమిటో ప్రణయ్ చెప్తాడు!"
ధైర్యం చెబుతున్నట్లుగా మాళవిక చేతిని గట్టిగా పట్టుకుంది సమీర.
రాత్రి ఇంటికి వచ్చింది మాళవిక.
స్నానం చేసి గదిలోకి వెళ్తున్న కూతురిని భోజనానికి రమ్మని పిలిచింది నీరజ.
" సాయంత్రం సమీరతో పాటు కొంచెం హెవీగా టిఫిన్ తిన్నానమ్మా!ఆకలిగా లేదు!"
అంటూ వెళుతున్న కూతుర్ని ఆలోచనగా చూశాడు వాసుదేవరావు.
నెలరోజులుగా తల్లిదండ్రులతో సరిగ్గా మాట్లాడటం లేదు. పరధ్యానంగా తిరుగుతోంది మాళవిక.
కూతురి గదిలోకి వచ్చాడు వాసుదేవరావు.
" నాన్నా!కొంచెం తలనొప్పిగా ఉంది! ప్లీజ్ పడుకుంటాను! అంది మాళవిక తిరిగి చూడకుండానే.
హాల్లోకి వచ్చాడు వాసుదేవరావు.
'మాళవిక ఏ సమస్యతో బాధపడుతోంది? వయసులో ఉన్న పిల్ల! ఏదన్నా ప్రేమ వ్యవహారమా?.. "ఆలోచించలేకపోతున్నాడు వాసుదేవరావు.
అప్పుడే ఫోన్ మోగింది.
లండన్ నుండి కొడుకు మనోజ్.
లిఫ్ట్ చేశాడు వాసుదేవరావు.
"నాన్నా!"
చాలా కాలం తర్వాత కొడుకు గొంతు.
"ఎలా ఉన్నారు నాన్నా!అమ్మ, మీరు,మల్లీ....."
వెంటనే నీరజని పిలిచి ఫోన్ చేతికిచ్చాడు.
కొడుకుని కుశలప్రశ్నలు వేస్తోంది నీరజ.
గదిలోకి వెళ్లి మాళవికను లేపాడు. ఒక్క గంతులో హాల్లోకి వచ్చింది మాళవిక. ముగ్గురితో మాట్లాడుతున్నాడు మనోజ్.
కాలం అసలు కదలనట్లు,అసలేమీ జరగనట్లు, రెండు రోజుల క్రితమే మాట్లాడినట్టు, ఏవేవో విషయాలు మాట్లాడుతున్నాడు మనోజ్.
ఒక గంట తర్వాత ఆ ఇంట్లో ఆనందం తాండవిస్తోంది.
మూడేళ్ల క్రితం లండన్ నుంచి వచ్చి, అక్కడొక ఫ్రాన్స్ అమ్మాయిని ప్రేమించానని,పెళ్లి చేసుకుంటానని చెప్పాడు మనోజ్.
ఫలితం.
పెద్ద గొడవ..
ససేమిరా అన్న తల్లిదండ్రులను ఖాతరు చేయకుండా వెళ్ళిపోయాడుమనోజ్. తర్వాత తర్వాత వీళ్లకు కోపం,అతడికి పట్టుదల...
నీరజ ఫోన్ చేస్తున్నా పట్టించుకోలేదు. మాళవికతో కూడా పొడిపొడి మాటలు. తండ్రితో అయితే అస్సలు మాటల్లేవు.
"వాడికి ప్రేమ లేనప్పుడు నీకెందుకంత ఆరాటం?..ఫోన్ చేయడం మానేయ్!"
భార్యతో గట్టిగా చెప్పాడు వాసుదేవరావు.
నీరజ దిగులుపడుతూ అప్పుడప్పుడూ ఏడుస్తూ ఉంటుంది.
మనసులో గునపం దించినట్లుగా ఉంది వాసుదేవరావుకు.అతడు కూడా కొడుకు గురించి దిగులు పడుతున్నాడు కానీ పైకి కాస్త గాంభీర్యం నటిస్తున్నాడు.
ఇంత కాలానికి ఇప్పుడు ఫోన్ చేసి గంట సేపు తండ్రితో మాట్లాడి తను నాలుగు రోజుల్లో ఇంటికి వస్తున్నట్లు చెప్పాడు మనోజ్.
"వెంట కోడలిని తీసుకొని వస్తున్నాడేమో!వాళ్ళు ఉన్న నాలుగు రోజులూ మీరిద్దరూ ఆ అమ్మాయితో సంతోషంగా గడపండి!అంటూ నీరజను, మాళవికను హెచ్చరించాడు వాసుదేవరావు.
మనోజ్ రాక కోసం ఎదురుచూస్తున్నారు అందరూ.
(సశేషం )
***
No comments:
Post a Comment