బంగారు ద్వీపం - 31 - అచ్చంగా తెలుగు

 "బంగారు" ద్వీపం (అనువాద నవల) -31

అనువాదం : గొర్తి వేంకట సోమనాథ శాస్త్రి (సోమసుధ)
Original : Five on a treasure Island (1942)
Wrier : Enid Blyton




@@@@@@@@
(మోటారు బోటు వెళ్ళిపోవటం గమనించిన డిక్, అన్నె నేలమాళిగకు వెళ్ళాలని ప్రయత్నించారు. కానీ ఆగంతకులు ఆ దారిని పెద్ద రాళ్ళతో మూసివేయటం వల్ల, వాళ్ళు లోనికి వెళ్ళలేకపోయారు. డిక్ నూతి మార్గాన తాడు సాయంతో నేలమాళిగకు చేరుకుంటాడు. తరువాత. . .)
@@@@@@

తరువాత అతను తెల్లని సుద్దముక్క గుర్తులను అనుసరించటం ఆరంభించాడు. అతని గుండె వేగంగా కొట్టుకుంటోంది. కొంతసేపయ్యాక, అతను స్టోరు రూము తలుపు దగ్గరకు చేరుకొన్నాడు. తను ఊహించినట్లుగానే, జార్జి, జూలియన్ బయటకు రాకుండా ఆ తలుపు బిగించబడింది. దానిలో పైన, కింద పెద్ద మేకులు బలంగా దిగగొట్టబడ్డాయి. దానివల్ల లోపల ఉన్న పిల్లలు బయటపడే అవకాశమే లేదు. వాళ్ళు ఆ తలుపుని విరగ్గొట్టడానికి విశ్వప్రయత్నం చేసారు కానీ ఫలితం లేకపోయింది.

వారు స్టోర్-గుహ లోపల కూర్చుని, కోపం మరియు అలసటతో కొట్టుమిట్టాడుతున్నారు. ఆ వ్యక్తి వారికి ఆహారం, పానీయాలు తెచ్చాడు కానీ వారు దాన్ని ముట్టుకోలేదు. టిం వాళ్ళతోనే ఉన్నాడు. జార్జి మీద సగం కోపంతో తన పాదాలపై తల పెట్టి పడుకున్నాడు. ఎందుకంటే తాను బలంగా కోరుకొన్నట్లు ఆమె తనను ఆ వ్యక్తులపైకి దూకనివ్వలేదు. కానీ టిం వాళ్ళను కొరకటానికి కానీ, కరవటానికి గానీ ప్రయత్నిస్తే వాళ్ళు ఆ కుక్కను ఖచ్చితంగా కాల్చి చంపుతారని జార్జి భావించింది.

"ఏమైతేనేం, మిగిలిన యిద్దరు కిందకు వచ్చి బందీలు కాకుండా సరైన అవగాహన చూపించారు" జార్జి చెప్పింది. "తాను చీటీలో జార్జికి బదులుగా జార్జియానా అని సంతకం చేసినట్లు చూసి, దానిలో ఏదో మతలబు ఉందని గ్రహించి ఉంటారు. అయితే వాళ్ళేమి చేస్తున్నారో అని నేను ఆశ్చర్యపోతున్నాను. వారు తప్పకుండా దాక్కుని ఉంటారు."

ఉన్నట్లుండి టిం గుర్రుమన్నాడు. ఒక్కసారిగా లేచి నిలబడి మూసి ఉన్న తలుపు దగ్గరకు వెళ్ళి, వంకరగా తల ఉంచి చూస్తున్నాడు. అతనేదో విన్నాడన్నది స్పష్టం.

"ఆ వ్యక్తులిద్దరు తిరిగి వెనక్కి రాలేదు కదా!" జార్జి అంది. తన టార్చిని టింపై వేసిన ఆమె ఆశ్చర్యంగా చూసింది. అతను ఆనందంతో తన తోకను ఊపుతున్నాడు!

తలుపు దగ్గర పెద్ద చప్పుడు కావటంతో అంతా ఒక్కసారిగా బిగిసిపోయారు! అప్పుడు డిక్ హుషారైన పిలుపు వినిపించింది. "హై జూలియన్! హై జార్జి! మీరిక్కడే ఉన్నారా?"

"ఊఫ్!" అని ఆనందంతో నిట్టూర్చిన కుక్క తన గోళ్ళతో తలుపును గీరసాగింది.

"డిక్! తలుపు తెరు!" జూలియన్ పట్టలేని ఆనందంతో అరిచాడు. "త్వరగా, తలుపు తెరు."

@@@@@@@@@@@

డిక్ తలుపుకి పైన, కింద ఉన్న మేకులను తొలగించి, తలుపుని తెరిచాడు. అతను పరుగెత్తుకుంటూ జార్జి మరియు జూలియన్లను సమీపించి, సంతోషంగా వారి వీపుపై తట్టాడు.

"హలో!" అన్నాడతను. "ఇలా రక్షిస్తే మీకెలా ఉంది?"

"బాగుంది" సంతోషంగా అరిచాడు జూలియన్. టిం వాళ్ళ చుట్టూ పిచ్చిగా అరుస్తూ తిరిగాడు.

జార్జి చిరునవ్వుతో డిక్ ను చూసింది.

"మంచి పని!" అందామె. "ఏమి జరిగింది?"

డిక్ జరిగినదంతా వాళ్ళకి టూకీగా చెప్పాడు. పాత నూతిలోకి దిగి తాను ఎలా వచ్చాడో చెబుతుంటే, జూలియన్, జార్జి తమ చెవులను నమ్మలేకపోయారు. జూలియన్ తన తమ్ముడి చేతిని ఆప్యాయంగా నొక్కాడు.

"నువ్వొక యిటుకవి" అన్నాడతను. "నిజమైన యిటుకవి. ఇప్పుడు త్వరగా. . . .మనమేమి చేయబోతున్నాం?"

"సరె! వాళ్ళు మన పడవని వదిలేసి వెళ్ళారంటే, నేను మనందరినీ సాధ్యమైనంత త్వరగా ప్రధాన భూభాగానికి తీసుకెడతాను" అంది జార్జి. "ఎల్లప్పుడూ తుపాకులతో బెదిరించే వ్యక్తులతో నేను గొడవపడను. పదండి. నూతి మార్గంలో పైకి వెళ్ళి మన పడవను కనుగొందాం."

వాళ్ళు నూతి గొట్టం దగ్గరకు పరుగెత్తి, అక్కడ ఉన్న గుమ్మం ద్వారా బయటపడ్డారు. అక్కడ తాడు పట్టుకొని పైకెక్కి యినుప నిచ్చెనను చేరుకొన్నారు. ఒక్కసారిగా ముగ్గురి బరువును నిచ్చెన భరించలేదన్న ఆలోచనతో, జూలియన్ వారంతా ఒకరి తరువాత ఒకరుగా నిచ్చెనపై వెళ్ళేలా చేసాడు.

వాళ్ళంతా మరొకసారి బహిరంగ ప్రదేశం చేరుకోవటానికి ఎంతో సమయం పట్టలేదు. అన్నె వారందరినీ కౌగలించుకొని, వాళ్ళందరినీ తిరిగి చూసినందుకు తానెంత ఆనందించిందో, కన్నీళ్ళతో వ్యక్తపరిచింది.

"ఇక పదండి" ఒక నిమిషం తరువాత జార్జి అంది. "పడవ దగ్గరకు పోదాం. త్వరగా. . ఆ మనుషులు ఎప్పుడైనా తిరిగి రావచ్చు."

వాళ్ళు సముద్రపు గొంది వద్దకు పరుగెత్తారు. వాళ్ళ పడవ, సముద్రపు అలలకు దూరంగా, వాళ్ళు గట్టుకు లాగి కట్టేసిన చోటే ఉంది. కానీ వాళ్ళకు ఎంత దిగ్భ్రమ!

"వాళ్ళు తెడ్లను పట్టుకుపోయారు!" జార్జి నిరాశతో విసుక్కొంది. "మృగాలు! తెడ్లు లేకుండా మనం పడవను నడపలేమని వాళ్ళకు తెలుసు. డిక్! అన్నె, నువ్వు పడవలో వెళ్ళిపోతారని వాళ్ళు భయపడినట్లు ఉంది. అందుకే పడవను వాళ్ళ దానికి తాళ్ళతో కట్టి యీడ్చుకెళ్ళి యిబ్బంది పడకుండా, కేవలం తెడ్లను తమతో పట్టుకుపోయారు. ఇప్పుడు మనం యిరుక్కున్నాం. బహుశా మనం వెళ్ళలేకపోవచ్చు."

ఇది గొప్ప నిరాశ. పిల్లలకు దాదాపుగా ఏడుపు వచ్చినంత పనైంది. డిక్ సాహసోపేతంగా జూలియన్, జార్జిలను రక్షించిన తరువాత, అంతా సవ్యంగా జరుగుతోందని అనిపించింది. ఇప్పుడు అకస్మాత్తుగా పరిస్థితులు మళ్ళీ తారుమారయ్యాయి.

"మనం దీనిని తప్పక ఆలోచించాలి" జూలియన్ కూర్చుంటూ అన్నాడు. అకస్మాత్తుగా ఏదైనా పడవ కనిపిస్తే తాను చూడగలిగే ప్రదేశంలో కూర్చున్నాడతను. "ఆ వ్యక్తులు వెళ్ళిపోయారు. బహుశా తమకు దొరికిన బంగారాన్ని పట్టుకుపోవటానికి ఎక్కడనుంచైనా ఓడను తీసుకొద్దామని వాళ్ళ ప్రయత్నం కావచ్చు. వాళ్ళు కొంత సమయం వరకూ తిరిగి రారని నేను భావిస్తున్నాను. ఎందుకంటే, వాళ్ళ సొంత ఓడ ఉంటే తప్ప, ఒక ఓడను అద్దెకు తీసుకోవటం అంత హడావిడిగా జరిగే పని కాదు."

"ఈ లోపల మనం సహాయం కోసం ఈ దీవి నుంచి బయట పడలేము, ఎందుకంటే పడవ నడిపే తెడ్లు లేవు గనుక" అంది జార్జి. "కనీసం మన ముందుగా పోతున్న ఏ జాలరి పడవకైనా సైగ చేసి పిలుద్దామంటే, అవి యిప్పుడప్పుడే తీరంలో బయల్దేరవు. సమయం బాలేదు. మనం చేయగలిగిందల్లా ఆ మనుషులు తిరిగి వచ్చేవరకూ ఓపికగా ఎదురుచూడటం, నా బంగారాన్ని తీసుకుపోతుంటే కళ్ళప్పగించి చూడటం. మనం వాళ్ళను ఆపలేము."

"నీకు తెలుసా! ఇప్పుడే నా బుర్రలోకి ఒక విధమైన ప్రణాళిక వచ్చింది" చెప్పాడు జూలియన్. "కొద్దిగా ఆగండి. నాకు అంతరాయం కలిగించవద్దు. నేను ఆలోచిస్తున్నాను."

జూలియన్ కూర్చుని తన ప్లాను గురించి ఆలోచిస్తూ ముఖాన్ని చిట్లిస్తుంటే, మిగిలినవారు మౌనంగా ఎదురు చూస్తున్నారు. తరువాత అతను చిరునవ్వుతో యితరులను చూసాడు.

"ఇది పని చేస్తుందని నేను నమ్ముతున్నాను" అని చెప్పాడు. "వినండి. ఆ వ్యక్తులు యిక్కడకు తిరిగి వచ్చేవరకూ మనం ఓపికగా ఎదురుచూద్దాం. వాళ్ళేం చేస్తారు? నేలమాళిగ ప్రవేశద్వారం దగ్గర అడ్డంగా ఉన్న రాళ్ళను తొలగిస్తారు. తరువాత మెట్లు దిగి కిందకు వెళ్తారు. వాళ్ళు మనని బంధించిన స్టోరు గది దగ్గరకి వెళ్తారు. మనం యింకా లోపలే ఉన్నామనుకొంటూ ఆ గదిలోకి వెళ్తారు. సరె! వాళ్ళలా లోపలకు వెళ్ళగానే ఆ గది తలుపు గడియ పెట్టడానికి మనలో ఒకరు అక్కడ సిద్ధంగా దాక్కొని ఉండాలి. ఆ పని ఎవరు చేస్తారు? అప్పుడు మనం వాళ్ళ మోటారు బోటులో లేదా వాళ్ళు మన పడవ తెడ్లను వెనక్కి తెస్తే మన సొంత పడవలో సహాయం పొందటానికి తీరానికి వెళ్ళాలి."

అన్నె అది అద్భుతమైన ఆలోచనగా భావించింది. కానీ డిక్, జార్జి ఈ ఆలోచనకు అంత ఖచ్చితంగా లేరు. "మళ్ళీ కిందకు వెళ్ళి తలుపుకి గడియ పెట్టడమంటే, మనం యింకా ఖైదీలుగా ఉన్నట్లే అనిపిస్తుంది" అంది జార్జి. "ఒకవేళ అక్కడ దాక్కున్న వ్యక్తి ఆ మనుషులు లోపల ఉండగా తలుపుకి గడియ పెట్టలేకపోతే? ఈ పని అంత త్వరగా చేయటం కష్టం కావచ్చు. ఈ పని చేయటానికి మనం అక్కడ దాచిన వారిని వాళ్ళు పట్టుకొంటారు. తరువాత మిగిలిన వాళ్ళ కోసం ప్రయత్నిస్తారు."

"అదీ నిజమే!" జూలియన్ సాలోచనగా అన్నాడు. "సరె! మనం డిక్ అనుకొందాం. . .లేదా ఎవరైతే కిందకు వెళ్ళారో, ఆ వ్యక్తి వాళ్ళను గడియపెట్టి బందీలను చేయలేకపోయాడు. . .ఆ వ్యక్తులు తిరిగి మనను వెతుకుతూ యిక్కడకు వస్తారు. సరె! ఆ వ్యక్తులు కింద ఉన్నప్పుడు, వాళ్ళు మనకు చేసినట్లుగానే నేలమాళిగ ప్రవేశద్వారాన్ని పెద్ద పెద్ద రాళ్ళను గుట్టగా పెట్టి మూసేస్తాము. అప్పుడు వాళ్ళు బయటపడలేరు."

"కింద ఉన్న డిక్ సంగతేమిటి?" ఒక్కసారిగా అన్నె అడిగింది.

(ఇంకా ఉంది )

No comments:

Post a Comment

Pages