తీరని ఆశయం
భమిడిపాటి స్వరాజ్య నాగరాజా రావు.
సీతాకోక చిలుకలా మారాలనే 
ఆశయాన్ని చేరకుండానే,
రోజులను గడుపుతున్నాను.
గొంగళీ పురుగుగానే మిగులు
తున్నాను,
నాపై నేనే రోతతో రగులుతున్నాను.
కృంగిన నల్లటి జీవితాన్నొదిలి
రంగు రంగుల రెక్కలతో 
ఎంచక్కా ఎగరాలని,
ఈ స్థాయి నుండీ కదిలి 
హాయిగా స్వేచ్చగా తిరగాలని,
నాలోనేను ఎంతగా
కుములుతున్నా 
ఈ బ్రతుకుచెర వీడటంలేదు.
విధి నన్ను వింతగా
నములుతున్నా,
చేసిన పాపాలపొర కరగటం లేదు.
అనుభవించటమే తప్ప 
ఆశించే అవకాశమే లేదు.
ఎప్పటివో మరి ఆ తప్పులు, 
అవే ఇప్పటి ఈ అనుభవాల చేదులు.
***
 
 

 

 

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
No comments:
Post a Comment